آسانسور در ارومیه
استاندارد آسانسور (نگارش نهم)
10 ریلهای راهنما ، ضربه گیرها و کلیدهای حد نهایی
10 – 1 کلیدهای مربوط به ریلها
10 – 1 – 1 مقاومت ریلها (به یادآوری انتهای این بند مراجعه شود) متعلقات و اتصالات آنها باید به طور کافی تحمل نیروهای ناشی از عملکرد ترمز ایمنی و خیزهای ناشی از بارهای نامتقارن در کابین را داشته باشد. این خیزها باید به مقادیری محدود شوند که عملکرد عادی آسانسور را مختل نکنند.
10 – 1 – 2 نصب ریلها به براکتها و به ساختمان باید به نحوی باشد که اثرات ناشی از نشست طبیعی ساختمان یا انقباض بتن بصورت خودکار یا با تنطیم ساده ، جبران نمود.
حرکت لقمه ها نباید باعث آزاد شدن ریل از براکتها شود.
10 – 2 - هدایت کابین و وزنه تعادل
10 – 2 – 1 کابین و وزنه تعادل هر کدام باید توسط حداقل دو ریل فولادی صلب و توپر هدایت شوند.
10 – 2 – 2 برای سرعت اسمی بیش از 0.4 متر بر ثانیه ، ریلها باید از فولاد کشیده شده باشد و یا سطوح در تماس با کفشکها ماشین کاری شده باشد.
10 – 2 – 3 در صورتیکه از ترمز ایمنی (پاراشوت) تدریجی استفاده میشود، در هر ساعتی باید مقررات بند 10-2-2 اجرا شده باشد.
10 – 3 ضربه گیرهای کابین و وزنه تعادل
10 – 3 – 1 ضزبه گیرها باید در پایین ترین حد مسیر حرکت کابین و وزنه تعادل قرار گیرند.
چنانچه ضربه گیرها به همراه کابین یا وزنه تعادل حرکت میکنند، باید به یک پایه ستون با حداقل ارتفاع 0.5 متر در انتهای مسیر حرکت برخورد نمایند.
حالت خاص : چنانچه در چاهک دسترسی به وزنه تعادل بصورت اتفاقی امکان پذیر نباشد، نیازی به پایه ستون ضربه گیر وزنه تعادل نمیباشد. (بعنوان مثال : فراهم نمودن صفحات مشبک مطابق با حالت خاص (ب) بند 1-2-5)
10 – 3 – 2 آسانسورهای با رانش مثبت (وینچ) ، علاوه بر دارا بودن شرایط بند 10-3-1 باید به ضربه گیرهای روی کابین که در بالاترین حد مسیر حرکت عمل میکنند نیز مجهز باشند.
چنانچه آسانسور دارای وزنه تعادل باشد تا زمانیکه ضربه گیر وزنه تعادل کاملآ فشرده نشده ضربه گیرهای بالایی نباید عمل کنند.
10 - 3 – 3 از ضربه گیرهاینوع فنری و لاستیکی فقط در صورتی میتوان استفاده کرد که سرعت آسانسور از 1 متر بر ثانیه بیشتر نباشد.
10 – 3 – 4 از ضربه گیرهای نوع فنری و لاستیکی با حرکت برگشتی تدریجی ( باکمک فنر)، تنها در صورتی میتوان استفاده کردکه سرعت آسانسور 1.6 متر بر ثانیه بیشتر نباشد.
10 – 3 – 5 ضربه گیرهای نوع مستهلک کننده انرژی (هیدرولیک ) در هر آسانسوری ، با سرعت های اسمی متفاوت میتواند بکار گرفته شود.
10 – 4 میزان جابجایی ضربه گیرهای کابین و وزنه تعادل
10 – 4 – 1 ضربه گیرهای نوع ذخیره ساز انرژی
10 – 4 – 1 – 1 کل جابجایی ممکن ضربه گیر، باید حداقل دو برابر فاصله توقف در سقوط آزاد، متناظر با 115% سرعت اسمی ( 2v 0.135 ~ 2 × 2v 0.0674 ) باشد. جابجایی بر حسب متر و سرعت بر حسب متربرثانیه میباشد.
در هر صورت میزان جابجایی نباید کمتر از 65 میلی متر باشد.
10 - 4 – 1 – 2 ضربه گیرها باید برای میزان جابجایی تعریف شده فوق ، تحت یک بار ایستایی بین 2.5 تا 4 برابرمجموع جرم کابین و بار اسمی آن (یا جرم وزنه تعادل ) طراحی شوند.
10 – 4 – 2 ضربه گیر نوع ذخیره ساز انرژی با حرکت برگشتی مقررات بند 10-4-1 برای این نوع ضربه گیر بکار میرود.
10 – 4 – 3 ضربه گیرهای نوع مستهلک کننده انرژی
10 – 4 – 3 – 1 کل جابجایی ممکن ضربه گیر، باید حداقل دو برابر فاصله توقف در سقوط آزاد ، متناظر با 115% سرعت اسمی (2v 0.0674) باشد. جابجایی بر حسب متر و سرعت بر حسب متر بر ثانیه میباشد.
10 – 4 – 3 – 2 زمانیکه کند شدن حرکت آسانسور در انتهای مسیر حرکتش مطابق با بند12-8 اندازه گیری میشود. سرعتی که در آن کابین (یا وزنه تعادل ) به ضربه گیرها میرسند، میتواند بجای سرعت در محاسبات جابجایی ضربه گیرمربوط به بند 10-4-3-1 استفاده شود. بهر صورت میزان جابجایی نباید کمتر از مقادیر زیر شود :
الف – 50% جابجایی محاسبه شده مطابق بند 10-4-3-1 در صورتیکه سرعت حداکثر 4 متر بر ثانیه باشد.
ب - 33.3% جابجایی محاسبه شده مطابق بند 10-4-3-1 در صورتیکه سرعت از 4 متر بر ثانیه بیشتر باشد . در هر صورت میزان جابجایی نباید از 42% متر کمتر باشد.
10 – 4 – 3 – 3 در حالت سقوط آزاد کابین با بار اسمی ، در حین عمل ضربه گیرها میانگین شتاب بازدارندگی نباید از gn بیشتر شود.
کند شدن حرکت با شتاب بیش از gn 2.5 نباید بیش از 0.04 ثانیه طول بکشد.
سرعت در هنگام برخورد به ضربه گیر برابر سرعتی است که در محاسبه میزان جابجایی در بند 10-4-3-2 و 10-4-3-1 ، در نظر گرفته شده است ، میباشد.
10 - 4 – 3 – 4 عملکرد آسانسور باید منوط به برگشت ضزبه گیرها به وضعیت طبیعی پس از عملکرد باشد. کنترل این عملکرد باید توسط ابزار ایمنی مطابق با بند 14-1-2 انجام پذیرد.
10 – 4 – 3 – 5 ضربه گیرهای هیدرولیکی باید به گونه ای ساخته شوند که سطح سیال به آسانی قابل رویت باشد.
10 – 5 کلیدهای حد نهایی
10 – 5 – 1 کلیدهای حد نهایی باید وجود داشته باشند. این کلیدها باید در نزدیکترین محل به بالاترین و پایین ترین طبقه ، بدون خطر عملکرد اتفاقی ، نصب شده و عمل نماید. این کلیدها قبل از برخورد کابین (یا وزنه تعادل در صورت وجود) به ضربه گیر باید عمل نمایند. اثرعملکرد کلیدهای نهایی باید در خلال فشرده شدن ضربه گیرها هم ادامه داشته باشد.
10 – 5 – 2 کنترل کلیدهای حد نهایی
10 – 5 – 2 – 1 ابزارهای کنترل کننده در پایین ترین و بالاترین طبقات باید از کلیدهای حد نهایی مجزا باشند.
10 – 5 – 2 – 2 در آسانسورهای با رانش مثبت(وینچ) کنترل عملکرد کلیدهای حد نهایی باید به کمک یکی از روشهای زیر انجام پذیرد :
الف – توسط ابزاری مرتبط با حرکت سیستم محرکه ؛
ب - توسط کابین و وزنه تعادل ( در صورت وجود ) و در بالای چاه ؛
پ - اگر وزنه تعادل موجود نباشد، توسط کابین در بالا و پایین چاه.
10 – 5 – 2 – 3 در آسانسورهای کششی ، کنترل کلیدهای حد نهایی به کمک یکی از روشهای زیر انجام میگیرد.
الف – مستقیمآ بوسیله کابین در بالا و پایین چاه؛
ب - توسط ابزاری که بطور غیرمستقیم به کابین متصل شده مانندطناب فولادی ، تسمه یا زنجیر، که در این حالت قطع یا شل شدن اتصال باعث توقف موتور توسط یک ابزار ایمنی الکتریکی مطابق با بند 14-1-2 میشود.
10 – 5 – 3 – 1 روش عملکرد کلیدهای حد نهایی
10 – 5 – 3 – 1 کلیدهای حد نهایی باید :
الف – در آسانسورهای وینچی ، هنگام ضرورت مدار تغذیه موتور و ترمز باید بصورت مکانیکی قطع شود. باید تمهیداتی اتخاذ شود که مدار تغذیه موتور و بوبین ترمز مجزا باشند.
ب – در آسانسورهای کششی یک یا دو سرعته :
1- قطع مدار الکتریکی مطابق با بند (الف ) انجام گیرد و یا
2 –توسط یک ابزار ایمنی برقی مطابق با بند 14-1-2 مداری که مستقیمآ بوبین دو کنتاکتوری را که اتصالات آنها بطور سری در مدار تغذیه موتور و ترمز قرار دارد ، قطع شود . هر یک از کنتاکتورها بایدقادر به قطع مدار زیر بار باشند.
پ – در آسانسورهای با ولتاژ متغیر و یا با سرعت پیوسته متغیر، باعث توقف سریع سیستم محرکه گردد.
10 – 5 – 3 – 2 پس از عملکرد کلیدهای حد نهایی استفاده مجدد از آسانسور فقط باید توسط افراد ذیصلاح انجام پذیرد.
اگر چند عدد کلید حد نهایی در هر انتها وجود دارد حداقل یکی از آنها باید از حرکت آسانسور به هر دو طرف بالا و پایین جلوگیری نماید . راه اندازی مجدد آسانسور منوط به بازدید این کلید توسط افراد ذیصلاح است .
11 -فواصل هوایی بین کابین و دیوار چاه آسانسور و بین کابین و وزنه تعادل
11 – 1 کلیات
فواصل تعریف شده در این استاندارد نه تنها باید در هنگام انجام آزمونهای قبل از بهره برداری بلکه در تمام دوره بهره برداری از آسانسور نیز برقرار بماند.
11 – 2 فواصل هوایی بین کابین و دیوار روبرو به ورودی کابین ، در آسانسورهای با کابین درب دار
11 - 2 - 1 فاصله افقی بین سطح داخلی دیواره چاه آسانسور بادرگاه یا با چهارچوب ورودی کابین یا درب آن (لبه ورودی درب ، در مورد درهای لغزنده) نباید از 15 سانتی متر بیشتر شود.
حالتهای خاص : فاصله داده شده در بالا:
الف - میتواند به 20 سانتی متر افزایش یابد در صورتیکه ارتفاع آن از 50 سانتی متر بیشتر نشود.
ب - میتواند در تمام طول مسیر آسانسورهای باربر - مسافربر و خودروبر غیر تجاری مجهز به درهای لغزنده عمودی تا 20 سانتی متر افزایش یابد.
پ - در حالتهای مشمول بند 5-4-3-2-2 این فاصله محدود نمی شود.
11 - 2 - 2 فاصله افقی بین لبه پایین درگاه کابین و لبه پایین درگاه طبقات نباید از 35 میلی متر تجاوز کند
11 - 2 - 3 فاصله افقی بین درب کابین و درهای طبقات در حالت بسته و فاصله دسترس بین درها در تمام طول زمان عملکرد عادی نباید از 12 سانتی متر تجاوز کند .
11 – 3 فواصل هوایی بین کابین و دیوار روبرو به ورودی کابین، در آسانسورهای با کابین بدون درب
11 - 3 - 1 فاصله افقی بین سطح داخلی دیوار چاه آسانسور با لبه درگاه ورودی یا لبه های عمودی ورودی کابین نباید از 20 میلی متر تجاوز کند.
11 - 3 - 2 چنانچه ارتفاع مفید ورودی کابین کمتر از 2.5 متر باشد ، فاصله افقی بین سردر ورودی کابین و دیواره چاه باید بین 7 سانتی متر و 12 سانتی متر باشد.
استفاده از یک وسیله متحرک برای مسدود کردن این فاصله مجاز نمیباشد.
11 - 4 فواصل هوایی بین کابین و وزنه تعادل
کابین و متعلقات آن باید در فاصله حداقل 5 سانتی متر از وزنه تعادل (در صورت وجود) و متعلقات مربوطه قرارگیرد.
12 - سیستم محرکه آسانسور
12 - 1 کلیات :
هر آسانسور باید دارای حداقل یک سیستم محرکه مخصوص بخود باشد.
12 - 2 سیستم رانش کابین و وزنه تعادل
12 - 2 - 1 رانش آسانسور به دو روش زیر مجاز است :
الف - بوسیله کشش اصطکاکی با استفاده از اصطکاک بین طناب فولادی و فلکه
ب - در صورتیکه سرعت اسمی از 0.63 متر بر ثانیه بیشتر نشود، بوسیله رانش مثبت، به عبارت دیگر:
1 - بااستفاده از قرقره (درام ) و طناب فولادی بدون وزنه تعادل (سیستمی شبیه چرخ چاه یا وینچ) یا
2 - با استفاده از چرخ زنجیر و زنجیر - در محاسبات اجزای سیستم رانش باید امکان قرار گیری وزنه تعادل ( در صورت وجود ) یا کابین بر روی ضربه گیرها در نظر گرفته بشود.
12 - 2 - 2 میتوان از تسمه هایی برای جفت کردن ( کوپلینگ ) موتور یا موتورها به اجزایی که ترمز الکترومکانیکی (12-4-1-2) روی آن عمل می کند، استفاده نمود، در این حالت کاربرد حداقل دو حلقه تسمه الزامی است .
12 - 3 استفاده از فلکه های کششی یا چرخ زنجیرهای آویز از بالا
در حالت استفاده از فلکه های کششی یا قرقره‌ای آویز از بالا احتیاط های لازم برای جلوگیری از موارد زیر بعمل می آید:
الف - خارج شدن طنابهای فولادی از شیارهای مربوطه یا زنجیرهای درگیر از چرخ زنجیرهای مربوطه .
ب - گیرکردن اشیاء بین شیارها و طنابها (یابین چرخ زنجیرها و زنجیرها ) در حالتی که سیستم محرکه‌بالای چاه قرار ندارد.
این تمهیدات نباید از انجام آزمونها و سرویس فلکه ها و چرخ زنجیرها جلوگیری نماید.
12 - 4 سیستم ترمز
12 - 4 - 1 کلیات
12 - 4 - 1 - 1 آسانسور باید به یک سیستم ترمز که در موارد زیر بطور خودکار عمل میکند، مجهز باشد.
الف - در هنگام قطع برق
ب - در هنگام قطع تغذیه مدارهای کنترل
12 - 4 - 1 - 2 سیستم ترمز باید دارای ترمز الکترومکانیکی از نوع اصطکاکی باشد. مازاد بر آن می توان از سیستمهای نوع دیگر مانندنوع برقی نیز استفاده نمود.
12 - 4 - 2 ترمز الکترومکانیکی
12 - 4 - 2 - 1 این نوع ترمز ، باید بتنهایی قادر باشد که سیستم محرکه را هنگامی که کابین با سرعت اسمی و باری معادل 25% بیش از ظرفیت نامی حرکت می کند، متوقف نماید. در این شرایط شتاب کند شونده کابین نباید بیشتر از شتاب آن در هنگام عمل ترمز اضطراری یا برخورد کابین با ضربه گیر باشد.
تمام اجزاء مکانیکی ترمز که در عملکرد ترمز بر روی کاسه یا دیسک ترمز شرکت دارند باید بر روی دو مجموعه نصب شده باشند بنحوی که اگر یکی از قطعات روی استوانه یا صفحه ترمز عمل نکرد، نیروی کافی برای توقف آرام کابین با ظرفیت اسمی، توسط مجموعه دیگر اعمال شود.
12 - 4 - 2 - 2 عمل ترمز باید بر روی قطعه مجزایی انجام گیرد که به فلکه کششی ( یا درام یا چرخ زنجیر ) جفت شده باشد.
12 - 4 - 2 - 3 در حالت کارکرد عادی برای باز نگهداشتن ترمز باید یک جریان الکتریکی بطور پیوسته اعمال گردد.
12 - 4 - 2 - 3 - 1 قطع این جریان الکتریکی باید توسط حداقل دو وسیله برقی مستقل انجام شود که می توانند با وسایل (کنتاکتورهای) قطع کننده تغذیـه سیستم محرکه یکپارچه باشند.
چنانچه آسانسور ساکن باشد و اتصالات اصلی یکی از کنتاکتورها باز نشود ، آسانسور باید متوقف مانده و یا در نهایت در تغییرجهت بعدی از حرکت بیشتر آن باید جلوگیری شود.
12 - 4 - 2 - 3 - 2 هنگامی که موتور آسانسور شبیه یک ژنراتور عمل می کند ، اجزاء برقی ترمز نباید توسط موتور ، تغذیه و راه اندازی شوند.
12 - 4 - 2 - 3 - 3 بعد از قطع مدار تغذیه ، باید ترمز بدون تاخیر عمل نماید .
دیود یا خازنی که مستقیما به ترمینالهای سیم پیچ ترمز وصل شده باشد بعنوان یک وسیله تاخیرانداز به حساب نمی آید.
12 - 4 - 2 - 4 هر نوع سیستم محرکه که در آن وسیله عملکرد دستی اضطراری (12-5-1) طراحی شده باشد باید قابلیت آزاد نمودن ترمز را بوسیله دست داشته و برای نگهداری ترمز در حالت باز به وارد آوردن نیروی ثابتی توسط فرد نیاز داشته باشد.
12 - 4 - 2 - 5 فشار به کفشک ترمز باید توسط فنرهای تحت فشار یا وزنه اعمال شود.
12 - 4 - 2 - 6 ترمز باید دارای حداقل دو کفشک که روی کاسه یا دیسک ترمز عمل می نمایند، باشد.
12 - 4 - 2 - 7 استفاده از ترمزهای تسمه ای ممنوع است .
12 - 4 - 2 - 8 لنتهای ترمز باید غیر قابل اشتعال باشند.
12 - 5 عملکرد اضطراری
12 - 5 - 1 چنانچه برای حرکت دستی کابین به سمت بالا با بار اسمی ، نیروی کمتر از 400 نیوتن مورد نیاز باشد، سیستم محرکه باید به یک وسیله دستی اضطراری که بتواند کابین را به کمک یک چرخ با سطح صاف به تراز دربهای طبقات حرکت دهد ، مجهز باشد.
12 - 5 - 1 - 1 چنانچه چرخ قابل برداشتن باشد ، باید در موتورخانه و در محلی که بسهولت قابل دسترسی میباشد، قرار گیرد. چنانچه امکان اشتباه در تشخیص آن وجود دارد باید بصورتی مناسب علامت گذاری شود.
12 - 5 - 1 - 2 باید بسهولت بتوان از موتورخانه استقرار کابین را در ناحیه بازشو قفل تشخیص داد. بعنوان مثال این کنترل میتواند بوسیله علائم درج شده بر روی طنابهای فولادی آویز یا گاورنر انجام گیرد .
12 - 5 - 2 چنانچه نیروی تعریف شده در بند 12-5-1 بیش از 400 نیوتن باشد، تمهیداتی برای عملکرد اضطراری برقی آسانسور طبق بند 14-2-1-4 در موتور خانه باید پیش‌بینی شود.
12 - 6 سرعت
سرعت کابین آسانسور با نصف ظرفیت ، در حرکت به سمت پایین ، در وسط مسیر ،بدون درنظر گرفتن فواصل زمانی کاهش یا افزایش سرعت ، زمانیکه منبع تغذیه در فرکانس اسمی و ولتاژ موتور ، معادل ولتاژ اسمی آن باشد. نباید بیش از 5% از سرعت اسمی بیشتر شود .
12 - 7 توقف نمودن سیستم محرکه و کنترل شرایط توقف آن
توقف نمودن سیستم محرکه باید توسط وسیله برقی ایمنی مطابق بند 14-1-2 به شرح موارد زیر کنترل شود:
12 - 7 - 1 موتورهایی که مستقیما از منبع جریان مستقیم یا متناوب تغذیه میشوند.
منبع تغذیه باید با دو کنتاکتور مستقل قطع شود که کنتاکتهای آنها باید با منبع تغذیه سری باشند . چنانچه آسانسور ساکن باشد و اتصالات اصلی یکی از کنتاکتورها باز نشده باشد، آسانسور باید متوقف مانده و یا در نهایت در تغییر جهت بعدی از حرکت آن جلوگیری شود.
12 - 7 - 2 بکارگیری سیستم محرکه از نوع موتور - ژنراتور (وارد لئونارد)
12 - 7 - 2 - 1 در حالتی که تحریک ژنراتور بوسیله قطعات متداول انجام می شود - دو کنتاکتور مستقل باید یکی از مدارهای زیر را قطع کند:
الف - حلقه موتور ژنراتور ؛
ب - تحریک ژنراتور ؛
پ - یکی از آنهاحلقه و دیگری تحریک ژنراتور .
چنانچه آسانسور ساکن باشد و اتصالات اصلی یکی از کنتاکتورها باز نشده باشد ، آسانسور باید متوقف مانده و یا در نهایت در تغییر جهت بعدی از حرکت آن جلوگیری شود.
در حالتهای ب و پ پیش‌بینی‌های مؤثری جهت جلوگیری از چرخش موتور بدلیل وجود میدان پسماند در ژنراتور بعمل آید (بعنوان مثال :مدار میرا ).
12 - 7 - 2 - 2 در حالتیکه تحریک ژنراتور بوسیله قطعات استاتیک ، تغذیه وکنترل شود. یکی از روشهای زیر مورد استفاده قرارگیرد:
الف - همانند روشهای تعریف شده در بند 12-7-2-1
ب - سیستمی شامل :
1 - یک کنتاکتور که تحریک ژنراتور یا حلقه موتور ژنراتور را قطع نماید.
بوبین کنتاکتور باید حداقل قبل از هر تغییری در جهت حرکت ،بی بار شود تا چنانچه کنتاکتور آزاد نکند از هر نوع حرکت آسانسور جلوگیری شود .
2 - یک وسیله کنترل ، مسیر جریان را در قطعات استاتیک قطع نماید.
3 - یک وسیله ردیابی کننده برای بررسی قطع جریان برق وقتیکه آسانسور ساکن باشد.
اگر در خلال توقف عادی ، عمل قطع جریان بوسیله قطعات استاتیک مؤثر نباشد، وسیلـه ردیابی کننده سبب آزاد شدن کنتاکتور شده و از هر نوع حرکت بعدی آسانسور باید جلوگیری کند.
تمهیدات مؤثری برای جلوگیری از چرخش موتور در موقع ایجاد پسماند میدان مغناطیسی در موتور ژنراتور باید بعمل آید (مثل مدار میرا) .
12 - 7 - 3 در حالتیکه موتورهای جریان مستقیم یا متناوب که توسط قطعات استاتیک تغذیه و کنترل می شوند .
یکی از روشهای زیر باید بکار گرفته شود :
الف - دو کنتاکتور مستقل ، جریان موتور را قطع نمایند. چنانچه آسانسور ساکن باشدو اتصالات اصلی یکی از کنتاکتورها باز نشده باشد ، آسانسور باید متوقف مانده و یا در نهایت در تغییر جهت بعدی از حرکت آن باید جلوگیری شود.
ب - سیستمی شامل :
1 - یک کنتاکتورکه جریان را در تمام قطبها قطع می کند. بوبین این کنتاکتور باید حداقل قبل از هر تغییر جهت، بی بار شودتا چنانچه کنتاکتور آزاد نگردد از هر نوع حرکت آسانسور جلوگیری شود.
2 - یک وسیله کنترل که مسیر جریان انرژی در قطعات استاتیک را سد کند.
3 - یک وسیله ردیابی کننده برای بررسی قطع جریان انرژی وقتی آسانسور متوقف باشد.
اگر در خلال توقف عادی ، عمل قطع جریان بوسیله قطعات استاتیک مؤثر نباشد، وسیلـه ردیابی کننده سبب آزاد شدن کنتاکتورشده و از هر نوع حرکت بعدی آسانسور باید جلوگیری کند.
12 - 8 بررسی کم شدن سرعت سیستم محرکه‌هنگامی که ضربه گیرهای باکورس کمتر ، مطابق بند 10-4-3-2 مورد استفاده قرار گیرند.
12 - 8 - 1 وسایلی باید قبل از رسیدن کابین به طبقات انتهایی ، کاهش سرعت را ، بررسی نمایند.
12 - 8 - 2 چنانچه کاهش سرعت عملی نشده باشد، این وسایل باید موجب کاهش سرعت کابین شده به نحوی که اگر کابین با ضربه گیرها تماس پیداکند، سرعت ضربه از آنچه که ضربه‌گیرها برای آن طراحی شده اند، بیشتر نشود.
12 - 8 - 3 چنانچه وسیله بررسی کننده کم شدن سرعت به جهت حرکت وابسته باشد ، وسیله دیگری باید مشخص نماید که حرکت کابین در جهت مورد نظر است .
12 - 8 - 4 چنانچه این وسایل یا بعضی از آنها در موتورخانه قرار داشته باشند:
الف - باید توسط وسیله ای که مستقیما" به کابین متصل شده است عمل نمایند.
ب - اطلاعات مربوط به موقعیت کابین نباید از وسایل کششی ،اصطکاکی یا موتورهای سنکرون اخذ شده باشد.
پ - چنانچه اتصالاتی بوسیله نوار ، زنجیر یا طناب فولادی برای تشخیص وضعیت کابین در موتورخانه بکار گرفته شود، شکستگی یا پارگی این وسایل اتصال دهنده باید سبب توقف سیستم محرکه از طریق عملکرد وسیله برقی ایمنی 14-1-2 شود .
12 - 8 - 5 کنترل و عملکرد این وسایل باید طوری طراحی شده باشد که به همراه سیستم تنظیم سرعت عادی موجب کاهش سرعت شده، و بطوریکه با بند 14-1-2 مطابقت نماید.
12 - 9 حفاظت سیستم محرکه
حفاظت مؤثر باید برای قطعات چرخشی در دسترس، که ممکن است، بخصوص در موارد زیر خطرناک باشند، پیش‌بینی شده باشد:
الف - کلیدها و پیچها در چاهها
ب - نوارها، زنجیرها، تسمه ها
پ - چرخ دنده ها - چرخ زنجیرها
ت - محور موتورها (قسمتی که بیرون از موتور قرار گرفته باشد)
ث - گاورنرهای نوع گوی طیار
به استثناء فلکه های کششی ، چرخ لنگر (گرداننده دستی) ، کاسه ترمز و هر قطعه صاف و مدور و مشابه، حداقل قسمتی از این وسایل باید با رنگ زرد، رنگ آمیزی شده باشند.
